Φούσκα η πράσινη οικονομία;

Είναι οι εκτιμήσεις για τις εκπομπές του διοξειδίου το άνθρακα αποσπασματικές μετρήσεις σε να πολυπλοκότερο μοντέλο πρόβλεψης του παγκόσμιου κλίματος που παραγνωρίζεται από τους επιστήμονες; Έχει αρχίσει ήδη να υποχωρεί η θερμοκρασία της Γης αντί να αυξάνεται όπως λέγεται; Μήπως η στροφή προς την πράσινη οικονομία έχει προσλάβει διαστάσεις που μας εμποδίσουν να δούμε την ευρύτερη εικόνα;

Η απάντηση είναι ναι, αν πιστέψουμε τους ολοένα και περισσότερους επιστήμονες που φωνάζουν πως η μεγαλύτερη ύφεση της ηλιακής δραστηριότητας του αιώνα όχι μόνο μετριάζει το φαινόμενο της θέρμανσης του πλανήτη αλλά φέρνει πιο κοντά τους παγετώνες!

Εάν οι εκτιμήσει αυτές επαληθευτούν τότε ενδέχεται να αποδειχθεί πως μια νέα φούσκα αυτή τη πράσινης οικονομίας βρίσκεται προ των πυλών.

Η συνεχιζόμενη ύφεση της ηλιακής δραστηριότητας όπως καταγράφεται από την παρατήρηση ανωμαλιών στην επιφάνεια του ηλίου, γνωστές και ως ηλιακές κηλίδες, ενδέχεται να ευθύνεται για την παρατηρούμενη πρόσφατη μείωση της θερμοκρασίας σε πολλές περιοχές τους πλανήτη στο βόρειο ημισφαίριο. Κατά την άποψη μάλιστα ολοένα ι περισσότερων επιστημόνων η ύφεση αυτή της ηλιακής δραστηριότητας ενδέχεται να σηματοδοτεί την απαρχή μιας παρατεταμένης περιόδου ψυχρότερου κλίματος

Η εκτίμηση αυτή έρχεται βέβαια σε πλήρη αντίθεση με την επικρατούσα και πολυδιαφημισμένη πρόβλεψη πως ο πλανήτης θερμαίνεται. Η με υπερβάλλοντα ζήλο προβολή του θέματος από τα media και η «μόδα» για καθετί πράσινο έχει δυστυχώς στερήσει το φώς της δημοσιότητας από αντίθετες ή εναλλακτικές προσεγγίσεις.

Η αναμενόμενη πτώση της θερμοκρασίας με βάση την θεωρία του ηλιακού κύκλου δεν είναι σε καμία περίπτωση μια ευτυχής εξέλιξη. Εφόσον επαληθευτεί θα επιβαρύνει σημαντικά τν ανθρώπινο πολιτισμό σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο ενώ θα καταφέρει καίριο πλήγμα στην παγκόσμια αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή τονίζουν οι επιστήμονες.

Για τους παρατηρητές του Ηλίου το μήκος του ηλιακού κύκλου που κατά μέσο όρο διαρκεί 11 έτη αλλά μπορεί να είναι μικρότερο ή και μεγαλύτερο έχει αποδειχθεί ως ο καλύτερος δείκτης για το βραχυπρόθεσμο κλίμα. Στο τέλος των κύκλων οι ηλιακές κηλίδες περιορίζονται πριν αρχίσουν ν πληθαίνουν και πάλι σηματοδοτώντας την απαρχή ενός νέου κύκλου. Η ακριβής σχέση μεταξύ των ηλιακών κηλίδων -η αιτία των οποίων αποδίδεται στην μαγνητική δραστηριότητα στο εσωτερικό του άστρου- και την ενεργειακή εκπομπή του δεν είναι γνωστή. Όμως μακροπρόθεσμες μελέτες των ιστορικών στοιχειών υποδεικνύουν πως όταν η διάρκεια του ελάχιστου του κύκλου επεκτείνεται πέραν του μέσου όρου των 11 ετών σημειώνονται σημαντικές πτώσεις της θερμοκρασίας στη Γη. Επαρκή στοιχεία για την ηλιακή δραστηριότητα υπάρχουν από τον 17ο αιώνα.

Ο τρέχων κύκλος είναι ο 23ος και ξεκίνησε το 1996. Αναμενόταν να σημειώσει ελάχιστο στις 24 Ιανουαρίου του 2007. Δεν το έκανε. Αντιθέτως η ηλιακή δραστηριότητα συνέχισε να περιορίζεται περεταίρω έως αυτή την στιγμή . Το 2008 δεν κατεγράφησαν κηλίδες στις 266 ημέρες από τις 366 . Η ΝΑSA ανακοίνωσε ότι το αμέσως προηγούμενο έτος με περισσότερες «καθαρές» από κηλίδες μέρες ήταν το 1913. Φέτος η δραστηριότητα είναι ακόμα χαμηλότερη .

Οι ενδεκαετείς ηλιακοί κύκλοι ανακαλύφθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα από τον γερμανό αστρονόμο Heinrich Schwabe και η θεωρία επεκτάθηκε το 1851 από τον Alexander von Humboldt . Ο Schwabe διαπίστωσε ότι η κορύφωση της ηλιακής δραστηριότητας προηγείτο ήρεμων περιόδων με μια συχνότητα που επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία 200 και πλέον ετών .

Η σύνδεση με τη θερμοκρασία της Γης έγινε αρχικά από δύο δανούς ερευνητές. Το Egil Friis-Christensen, διευθυντή του Δανέζικου Κέντρου για το Διάστημα και του Knud Lassen επιστήμονα του Danish Space Center, σε ένα άρθρο που δημοσίευσε το περιοδικό Science. Κι άλλοι επιστήμονες επιβεβαίωσαν τη σύνδεση όπως ο Αυστριακός γεωλόγος David Archibald ο οποίος εξακρίβωσε πως για κάθε ένα χρόνο επιμήκυνσης του ηλιακού κύκλου η θερμοκρασία στον αέρα της επιφάνειας της Γης μειώνεται κατά 0,5 βαθμούς κελσίου κατά τον επόμενο κύκλο.

Ο Archibald υπολογίζει πως ο τρέχων κύκλος μπορεί να ολοκληρωθεί από αυτόν τον μήνα , τον Ιούλιο, έως τον Ιανουάριο του 2010, εκτίμηση η οποία επιβεβαιώνεται και από τους υπολογισμούς της NASA. Ο κύκλος θα έχει δηλαδή διάρκεια 13ετών και αν τα ευρήματα του είναι ορθά η θερμοκρασία του πλανήτη θα μειωθεί κατά 1 με 1,5 βαθμούς κελσίου κατά τον επόμενο κύκλο . Μπορεί αυτή η διαφορά να ακούγεται μικρή αλλά αξίζει να επισημανθεί πως είναι διπλάσια της αύξησης των 0,6 βαθμών που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια ολόκληρου του 20ου αιώνα, σημειώνουν οι Gregory Murphy και Laurence Hecht αρχισυντάκτες του περιοδικού 21st Century Science & Technology το οποίο έφερε το ζήτημα στο φως της δημοσιότητας. Προσθέτουν μάλιστα πως στη δεκαετία από το 1998 έχει ήδη αναστραφεί ή τάση αύξησης της θερμοκρασίας που καταγράφηκε στις προηγούμενες δεκαετίες του 20ου αιώνα .

«Κατά τη διάρκεια της τελευταίας Μικρής Εποχής των Παγετώνων η οποία διήρκεσε από τον 14ο έως τον 19ο αιώνα , μια περίοδος που είναι γνωστή ως το Ελάχιστον του Δάλτωνος (1796-1824), ξεκίνησε με ένα ηλιακό κύκλο 13,6 ετών. Αυτός ο κύκλος ακολουθήθηκε από 2 πολύ ήπιους . Την εποχή αυτή η αγροτική παραγωγή είχε μειωθεί σημαντικά και καταγραφήκαν ελλείψεις τροφίμων. Εφόσον επικρατήσουν παρόμοιες συνθήκες η παγκόσμια οικονομία ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με προβλήματα σίτισης για τα οποία είναι απροετοίμαστη. Καλλιεργήσιμες περιοχές ενδέχεται να γίνουν πολύ ψυχρές».

Προβλέψεις όμως για την πτώση της θερμοκρασίας γίνονται εδώ και αρκετό καιρό και από τους ρώσους επιστήμονες στο Παρατηρητήριο του Pulkovo στην Αγία Πετρούπολη. Τον Ιανουάριο του 2008 ο επικεφαλής του διαστημικού εργαστηρίου του Παρατηρητηρίου, Khabibullo Abdusamatov δήλωσε πως « οι θερμοκρασίες στη Γη σταθεροποιήθηκαν την τελευταία δεκαετία και ο πλανήτης πρέπει να προετοιμαστεί μάλλον για μία νέα εποχή παγετώνων παρά για άνοδο της θερμοκρασίας». Ο Abdusamatov προέβλεψε σωστά πτώση της θερμοκρασίας το 2008 εξαιτίας της χαμηλής ηλιακής ακτινοβολίας, υπογραμμίζουν οι Gregory Murphy και Laurence Hecht. Επιπλέον τόνισε πως η θερμοκρασία θα συνεχίσει να πέφτει ακόμα και εάν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σημειώσουν νέα επίπεδα ρεκόρ.

Ο Ρώσος επιστήμονας θεωρεί πως έως το 2041 η ηλιακή δραστηριότητα θα αγγίξει το ελάχιστό της -σύμφωνα με την τάση του ευρύτερου κύκλου της που διαρκεί 200 χρόνια- και μια περίοδος σημαντικά χαμηλότερων θερμοκρασιών θα ακολουθήσει έως το 2055 με 2060. Θα κρατήσει 45 με 65 χρόνια και ο πλανήτης θα γνωρίσει την αντεπίθεση των παγετώνων.

Ο Abdusamatov καυστικά σημειώνει πως αν και η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχει αυξηθεί περισσότερο από 4% την τελευταία δεκαετία η άνοδος των θερμοκρασιών έχει ουσιαστικά σταματήσει.

Με βάση έναν αιώνα κλιματολογικών ερευνών έχει διαπιστωθεί πως το μακροπρόθεσμο κλίμα οδηγείται από μεταβολές στην σχέση Γης Ηλίου και την τροχιακή συμπεριφορά τους. Οι τροχιακοί κύκλοι των τελευταίων 2 εκατομμυρίων ετών είναι διάρκειας 20.000, 40.000 και 100.000 ετών. Η συμπεριφορά τους έχει δώσει περιόδους παγετώνων που διήρκεσαν από 100.00 χρόνια έως και 200.000 επί του Βορείου Ημισφαιρίου. Η τελευταία επέλαση των παγετώνων πριν από 12.000 έτη κάλυψε την βόρειο Αμερική ως την Νέα Υόρκη με ένα στρώμα πάγου πάχους 2 χιλιόμετρων .

Η μονομανία των media με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και η δύναμη της αδράνειας επί της ανθρώπινης σκέψης δεν έχουν ακόμα επιτρέψει την ευρύτερη δημοσιοποίηση της παραπάνω πιθανότητας. Δεν είμαστε οπαδοί των θεωριών συνομωσίας .Ούτε υποστηρίζουμε πως πρέπει να σταματήσει η οικολογική επανάσταση που έχει ξεκινήσει. Απλώς πιστεύουμε πως μπορεί να υπάρχουν και παράμετροι που παραγνωρίζονται